باز منو نبردی اداره

همیشه صبح ها ساعت 6 و نیم بیدار می شدی و منم که می خواستم برم اداره باید از شما فرار می کردم مادرجون و خاله سمیه حواست رو پرت می کردن و منم آروم آروم از خونه می رفتم بیرون که متوجه نشی اما با اون کلکا بازم می فهمیدی و شروع به گریه کردن می کردی منم تا آخر وقت که می خواستم بیام خونه تو فکر شما بودم .اما خوشبختانه بزرگتر که شدی دیرتر می خوابیدی و دیر هم بیدار می شدی منم با خیال راحت می رفتم اداره ...

اما دیروز صبح زود بیدار شدی بهت صبحانه دادم خواستم برم حاضر بشم که شما گفتی مامانی منم میام اداره .

بازم مثل اون موقع ها منم فرار کردم و شما پشت سرم گریه می کردی .

این همه تو فکر بودی که برای نماز صبح که بیدار شدم یه لحظه تو خواب گفتی مامانی منم میام اداره .

قربون تو بشم مامانی که این همه داری اذیت می شی ، اما خدا رو شکر که پیش مادرجونت هستی و دستشون درد نکنه که نگهت میدارن .

خدایا سایه پدرامون و مادرامون رو ، رو سرمون نگه دار . الهی آمین .