فرزندانمان محراب ، ملیکا و متین

ظهر که اومدم خونه ، خالت گفت : ساعت 9 صبح بود که محراب از خواب بیدار شد و گفت : آب می خوام . منم رفتم توی آشپزخونه براش آب آوردم وقتی آبش رو خورد ، بهش گفتم : شما جیگر منی . محراب با عصانیت گفت : نه ، نه ، نه ، من فقط جیگر مامانی هستم بی ادب خاله سمیه. ...

محراب این سری که رفتیم مشهد بابا محسن از بازار یک دوچرخه نارنجی رنگ برای شما خرید ، که خیلی هم دوستش داری ، شبها وقتی می خوای بخوابی هم دوچرخه ای که بابایی تازه خریده و هم سه چرخه رو میزاری بالای سرت و بعدش می خوابی ...

همیشه بهت می گم شما پسر منی ، عزیز منی ، عمر منی ، جون منی ، جیگر منی و ..                                    یه روز ازت پرسیدم : محراب شما جیگر کی هستی : گفتی جیگر مامانی  گفتی حالا مامانی جیگر کیه ؟ گفتی : جیگر مادرجون ، جیگر بابابزرگ و جیگر بابایی   ...

این اولین جمعه ای بود که من و شما بدون بابایی روزمون رو سپری کردیم . خیلی روز بدی بود ... هر کسی که آیفون در رو می زد شما می رفتی بیرون و می گفتی بابایی محسنم اومد اما وقتی در باز می شد و می دیدی که بابایی نیست برمی گشتی تو خونه و می گفتی میاد دیر نمی شه خوب حتما کاری داشته .  خلاصه تا شب هر زنگی که می خورد شما می رفتی بیرون که شاید شاید بابایی باشه . چقدر سخته انتظار اومدن کسی .... اونم کسی که برات خیلی عزیز.  

هر موقع که کتابمو برمی دارم که بخونم شما میای جلو می گی مامانی کتابتو می دی عکساشو نگاه کنم دست میزاری روی یک خطش می گی این چیه ، اگه عکسی داشته باشه می گی این چیه کتابو از اول تا آخرش ورق می زنی ، حتی اگه عکس هم نداشته باشه .     ...

سلام ، عزیز من و بابایی : اومیدوارم که حالت خوب ، خوب ، خوب باشه ، خنده بر لبات باشه ببین وقتی که 2 سال و نیمت بود به کلمات پایین چی می گفتی : * استکان : اسککان * دنیا : دویا * لوس : ناس * روشن : دوشن * خاموش : آموش * آدامس : آداس   ...

این دوتا کوچولوی ما بچه هایی دایی مهدی هستن . نوید رو خیلی خیلی دوستش داری ، موقعی که می خواد بره خونشون یه عالمه براش گریه می کنی ، ما هم مجبور میشیم با نقشه و کلک نوید رو بفرستیم خونشون . اما با نازنین - خواهر نوید - زیاد بازی نمی کنی اسباب بازیاتو بهش نمیدی در کل اسباب بازیاتو به هیچ کس نمی دی فقط بعضی اوقات اون اسباب بازیایی که دوستشون نداری و دیگه خراب شدن رو برای نازنین و دانیال میاری که بازی کنن .

یکی از روزهای هفته خیلی روز پرکاری بود ، شب از همگی زودتر خوابیدم ، مادرجونت عصر روز بعدش می گفت : دیشب که از همه زودتر خوابیده بودی محراب تا ساعت 30/11 شب بیدار بود اومده بود کنارت و برات شعر عروسک من قرمز پوشیده ... می خوند نگات می کرد و بوست می کرد  

دیروز با محراب رفتیم دکتر ، اولش می گفت که دکتر رو دوست ندارم خلاصه وقتی رفتیم داخل مطبش ، گذاشتمش روی پام تا خانم دکتر معاینش کنه ، وقتی معاینش می کرد گریه نمی کرد من و مامانم تعجب کردیم چون قبلاً نمی گذاشت معاینش کنن و گریه می کرد ، از مطب که اومدیم بیرون رفتم داروهاشو بگیرم ، می خواستم ماشین بگریم که زود برسیم خونه نذاشت سوار اتوبوس هم نشد ، از مطب تا خود خونه پیدا اومد حتی نذاشت که بغلش کنم برامون خیلی تعجب آور بود که این همه راه رو پیاده اومد این اولین باری بود که این همه پیاده روی کرد .

  وقتی بهت می گم اندازه تمام دنیا دوست داریم شما هم می شینی پاهاتو دراز می کنی دستاتو می زاری روی پاهات و می گی مادرجون دوست دارم ، بابابزرگ دوست دارم ، دایی غلامرضا رو دوست دارم ، مامانی رو دوست دارم ، دایی هاشمو دوست دارم ، دانیال رو دوست دارم ، خلاصه همه دایی ، خاله و عموهایی که اسموشون یادته رو می گی .     ...